αποδεικνύω / αποδείχνω

Verbo (ΡΗΜΑ)
probar, demostrar

copre.: αποδείκνυα/απόδειχνα/απέδειχνα, aór.: απόδειξα/απέδειξα, fut. simpl. : θα αποδείξω, subj. : να αποδείξω

χαζός

Adjetivo (ΕΠΙΘΕΤΟ)
estúpido, tonto, idiota m


Pronunciación
jasós


Declinación

SINGULAR (ENIKOΣ)             PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       χαζός            χαζοί

    genitivo        χαζού           χαζών

  acusativo        χαζό              χαζούς

   vocativo         χαζέ           χαζοί

μοίρα

Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
destino f.

Pronunciación
míra


Declinación

SINGULAR (ENIKOΣ)             PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       μοίρα            μοίρες

    genitivo        μοίρας          μοιρών

  acusativo        μοίρα              μοίρες

   vocativo         μοίρα           μοίρες

ρίχνω

Verbo (ΡΗΜΑ)
echar, tirar, arrojar, aventar

ξανθή / ξανθιά

Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
rubia f.

Pronunciación
xan8i / xan8ia


Declinación

SINGULAR (ENIKOΣ)             PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       ξανθή / ξανθιά                ξανθές

    genitivo        ξανθής / ξανθιάς         ξανθών

  acusativo        ξανθή  / ξανθιά              ξανθές

   vocativo         ξανθή / ξανθιά              ξανθές

ξανθός

Adjetivo (ΕΠΙΘΕΤΟ)
rubio m

Pronunciación
xanthós


Declinación

SINGULAR (ENIKOΣ)             PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       ξανθός            ξανθοί

    genitivo        ξανθού           ξανθών

  acusativo        ξανθό              ξανθούς

   vocativo         ξανθέ           ξανθοί

περαστικός

Adjetivo (ΕΠΙΘΕΤΟ)
pasajero m

Pronunciación
perastikós


Declinación

SINGULAR (ENIKOΣ)             PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       περαστικός            περαστικοί

    genitivo        περαστικού           περαστικών

  acusativo        περαστικό              περαστικούς

 vocativo          περαστικέ          περαστικοί

κρίση / κρίσις (K.)

Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
1. juicio
2. crisis