μάντης / μάντις (cult.)

Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
adivino, mántico  m.

Pronunciación
mándis

Etimología
Del G.A. μάντις

Declinación

                         SINGULAR (ENIKOΣ)                 PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       μάντης / μάντις               μάντεις

    genitivo        μάντης / μάντεως         μάντεων

  acusativo        μάντη  / μάντιν              μάντεις

   vocativo         μάντη / μάντι               μάντεις

ανίκητος

Adjetivo (ΕΠΙΘΕΤΟ)
invencible m.

Pronunciación
aníkitos


Etimología
Del G.A. ἀνίκητος < νικάω / νικῶ (actual νικάω / νικώ)


Declinación

SINGULAR (ENIKOΣ)             PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       ανίκητος            ανίκητοι

    genitivo        ανίκητου           ανίκητων

  acusativo        ανίκητο              ανίκητους

   vocativo         ανίκητε           ανίκητοι

κλάδος

Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
rama m.


Pronunciación
kládos

Etimología
Del G.A. κλάδος


Declinación

SINGULAR (ENIKOΣ)             PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       κλάδος           κλάδοι

    genitivo        κλάδου          κλάδων

  acusativo        κλάδο             κλάδους

   vocativo         κλάδε          κλάδοι

βαρετός

Adjetivo (ΕΠΙΘΕΤΟ)
aburrido m.

Pronunciación
varetós


Declinación

SINGULAR (ENIKOΣ)             PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       βαρετός            βαρετοί

    genitivo        βαρετού           βαρετών

  acusativo        βαρετό              βαρετούς

   vocativo         βαρετέ           βαρετοί

πυρκαγιά

Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
incendio f.

Pronunciación
pirkayá

Etimología
Del G.A. πυρκαϊά < πῦρ + καίω


Declinación

SINGULAR (ENIKOΣ)             PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       πυρκαγιά              πυρκαγιές

    genitivo        πυρκαγιάς           πυρκαγιών

  acusativo        πυρκαγιά              πυρκαγιές

   vocativo         πυρκαγιά           πυρκαγιές