δυσάρεστος

Adjetivo (ΕΠΙΘΕΤΟ)
desagradable m.

fem.: δυσάρεστη

Pronunciación (ΠΡΟΦΟΡΑ)
disárestos


Etimología (ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ)
Del G.A. δυσάρεστος < δυσ- + ἀρεστός


Declinación (ΚΛΙΣΗ)

SINGULAR (ENIKOΣ)			PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)
nominativo	δυσάρεστος		δυσάρεστοι
genitivo	δυσάρεστου / δυσαρέστου (cult.)		δυσάρεστων / δυσαρέστων (cult.)
acusativo	δυσάρεστο		δυσάρεστους / δυσαρέστους (cult.)
vocativo	δυσάρεστε		δυσάρεστοι

καταλήγω

Verbo (ΡΗΜΑ)
1. terminar

αλλού

Adverbio (ΕΠΙΡΡΗΜΑ)
1. en otra parte
2. a otra parte

πάσχω

Verbo (ΡΗΜΑ)
padecer

διαχείριση / διαχείρισις (cult.)

Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
administración f.

συντροφεύω

Verbo (ΡΗΜΑ)
acompañar

καπάκι

Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
tapa, tapadera n.

διαφήμιση / διαφήμισις (cult.)

Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
anuncio, comercial f.


Pronunciación (ΠΡΟΦΟΡΑ)
diafímisi / diafímisis


Etimología (ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ)
διαφημίζω + -ση


Declinación (ΚΛΙΣΗ)

SINGULAR (ENIKOΣ)			PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)
nominativo	διαφήμιση / διαφήμισις (cult.)		διαφημίσεις
genitivo	διαφήμισης / διαφημίσεως (cult.)		διαφημίσεων
acusativo	διαφήμιση / διαφήμισιν (cult.)		διαφημίσεις
vocativo	διαφημίση / διαφήμισι (cult.)		διαφημίσεις

π.χ.

Abreviatura (ΣΥΝΤΟΜΟΜΟΡΦΉ)
p. ej.(por ejemplo)



Etimología (ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ)
abreviatura de παραδείγματος χάριν