μοναδικός

Adjetivo (ΕΠΙΘΕΤΟ)
único m.

Pronunciación (ΠΡΟΦΟΡΑ)
monadikós


Etimología (ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ)
--



Declinación (ΚΛΙΣΗ)

SINGULAR (ENIKOΣ)             PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       μοναδικός             μοναδικοί

    genitivo        μοναδικού            μοναδικών

  acusativo         μοναδικό               μοναδικούς

   vocativo          μοναδικέ            μοναδικοί