απόδειξη / απόδειξις (cult.)

Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
1. prueba, evidencia f.
2. recibo f.

Pronunciación
apódixi / apódixis


Declinación

SINGULAR (ENIKOΣ)                                        PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       απόδειξη / απόδειξις                αποδείξεις

    genitivo        απόδειξης / αποδείξεως         αποδείξεων

  acusativo        απόδειξη  / απόδειξιν              αποδείξεις

   vocativo         απόδειξη / απόδειξι               αποδείξεις