υπουργός

Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
ministro m.

Pronunciación
ipurgós

Etimología
Del G.A. ὑπουργός < ὑποεργός < ὑπό + ἔργον


Declinación

SINGULAR (ENIKOΣ)                     PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       υπουργός            υπουργοί

    genitivo        υπουργού          υπουργών

  acusativo        υπουργό             υπουργούς

   vocativo        υπουργέ            υπουργοί