Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
privilegio n.
Pronunciación (ΠΡΟΦΟΡΑ)
pronómio
Etimología (ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ)
προνόμιον < πρό + νόμος
Declinación (ΚΛΙΣΗ)
| SINGULAR (ENIKOΣ) | PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ) | ||
|---|---|---|---|
| nominativo | προνόμιο | προνόμια | |
| genitivo | προνομίου | προνομίων | |
| acusativo | προνόμιο | προνόμια | |
| vocativo | προνόμιο | προνόμια | |
No hay comentarios:
Publicar un comentario