τελειομανής

Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
teliómano, perfeccionista m. y f.


Pronunciación
teliómano


Etimología (ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ)
τέλειος + -μανής



Declinación

SINGULAR (ENIKOΣ)             PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ)

nominativo       τελειομανής            τελειομανείς

    genitivo        τελειομανούς         τελειομανών

  acusativo        τελειομανή              τελειομανείς

   vocativo         τελειομανή           τελειομανείς