αρετή
Sustantivo (ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ)
virtud f.
Pronunciación (ΠΡΟΦΟΡΑ)
aretí
Etimología (ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ)
G.A. ἀρετή
Declinación (ΚΛΙΣΗ)
| SINGULAR (ENIKOΣ) | PLURAL (ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ) | ||
|---|---|---|---|
| nominativo | αρετή | αρετές | |
| genitivo | αρετής | αρετών | |
| acusativo | αρετή | αρετές | |
| vocativo | αρετή | αρετές | |
No hay comentarios:
Publicar un comentario